Op een mooie lentedag, 15 april 2024, kreeg Tiemen eindelijk duidelijkheid: een speciaal cadeau, een magische kaart met daarop het woord autisme. Wat voor anderen misschien het einde van een zoektocht betekende, was voor hem juist het begin van een nieuw en spannend avontuur: een reis naar zichzelf.
Met zijn rugzak gevuld met moed en nieuwsgierigheid vertrok Tiemen. Al snel merkte hij hoe gevoelig hij was voor lichtflitsen, harde geluiden, rommelige ruimtes, drukke sferen, onverwachte veranderingen én temperatuurverschillen. Maar deze gevoeligheden waren geen zwaktes; ze waren gewoon zijn unieke manier om de wereld te ervaren. Hij leerde dat het helemaal oké was om moe te worden van feestjes en dat hij liever één-op-één praatte dan in grote groepen.
Tijdens zijn avontuurlijke reis ontdekte Tiemen zijn oog voor details. Hij zag kleine blaadjes, steentjes en patronen die anderen niet opmerkten. Soms verloor hij daardoor het overzicht, maar gelukkig had hij zijn magische kaart die hem hielp om weer terug op het juiste pad te komen.
Structuur en rituelen werden zijn trouwe vrienden. Elke dag liep hij dezelfde veilige route, en als er iets veranderde voelde dat eerst moeilijk. Toch ontdekte Tiemen manieren om hiermee om te gaan. Hij begreep nu dat structuur hem hielp, in plaats van hem te beperken.
Onderweg leerde Tiemen ook veel over communicatie. Hij ontdekte dat helderheid in gesprekken belangrijk was en dat telefoneren soms best spannend kon zijn. Hij durfde steeds beter hulp te vragen en zag in dat dit juist krachtig was. Door te vertellen wat hij nodig had – tijd om na te denken en duidelijkheid in gesprekken – voelde hij zich begrepen en gewaardeerd.
Via de ASSwijzer, psycho-educatie en zijn Gilwell-training kreeg Tiemen steeds meer inzicht: hij begreep wat zijn emmer vulde en hoe hij deze kon legen. Wandelen in de natuur, fietsen, zeilen en rustige vrijdagavonden hielpen hem om zijn hoofd weer leeg te maken. Mindfulness werd zijn geheime kracht.
Langzaam groeide acceptatie. Door zijn Gilwell-training ontdekte hij dat het loslaten van controle en het accepteren van zijn emoties zijn plek binnen groepen versterkte. Hij begreep dat ontspannen en open zijn, en zichzelf trots accepteren zoals hij is, de sleutel was tot persoonlijke groei. Met hulp van vrienden als Maaike en Rik, en het bewust opzoeken van nieuwe uitdagingen, leerde hij omgaan met obstakels zoals overdenken en taakinitiatie.
Tiemen besefte dat hij zichzelf niet hoefde aan te passen aan de wereld, maar dat hij de wereld steeds meer naar zichzelf kon aanpassen. Met vallen en opstaan, met tranen en inzichten, en vooral met heel veel moed, groeide hij verder.
Aan het einde van zijn bijzondere avontuur wist Tiemen precies wie hij was: uniek, dapper en geweldig zoals hij is. Op Wereld Autisme Dag vierde hij trots zijn groei en zijn bijzondere manier van in de wereld staan. Want anders zijn, ontdekte hij, is juist wat hem speciaal maakt.
Waarom "Dans m'n ogen dicht" van MEAU en Racoon bij Tiemen past
Dans m'n ogen dicht gaat over het durven omarmen van je kwetsbaarheid en sensitiviteit, precies zoals Tiemen heeft geleerd tijdens zijn reis. Het liedje symboliseert het vinden van innerlijke rust door acceptatie en mindfulness, het belang van openheid en zelfacceptatie, en het loslaten van controle. Voor Tiemen weerspiegelt dit nummer zijn persoonlijke groei en herinnert het hem eraan dat anders zijn iets bijzonders is om trots op te zijn.
Copyright © 2025 Sagu Tid By Tiemen R Tuinstra. Alle rechten voorbehouden.